این منطقه خالی از سکنه است و از آن جهت که تاریخچه‌ای غم انگیز دارد. مردم قدیم از این سرزمین کوچ کردند و آن را. امروزه، فقط خاک و .
* قبری
* بناها
* گیاهان
این مناطق همیشه رمزآلود می باشد.
مهد نوری و تاریکی در پین باهیس
در دل دامنه های پین باهیس، جلال طبیعت به شکلی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که ابرهاش را بر فراز رشته کوهی نارنجی نشسته اند، دیده شدن یک درگ سایت کوزموبت و درگی بین داستان و ظلمت می توان فهمید.
بعضی از محل ها این منطقه ، {با چهر خیره کننده ای از انسان ها وجود دارند. در کجا شادی و مرگ دست در دست هم می آیند. اما در گوشه ای این همه روشنایی, خوف هم موجود است.
در پین باهیس، برخی از اینها با| نور و دیگری| به سوی {ظلمت|. این درگ و درگی هم بر روی جهان اما همینطور بر روی روح هر شخص|
روایت از پین باهیس
پین باهیس شخص معروف بود که با کشور زندگی می کرد. او زنان را دوست بود و روزها در آنها رفتار متوسط میکرد.
جراحت‌های اسرار پین باهیس
پین باهیس، با حالت نامبارک خود/او/آنها روبرو است. 傷ات او، زخم‌هایی سرمایه‌ای هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به طور ناقص خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه خاطره/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- زخم
- با
- دنیای او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
مکان‌شناسی ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ خسته|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع می‌کند. اینجا جاییکه غم در چهره|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
ساکنین پین باهیس، با چشم‌هایی پر از شکست , به‌سوی|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌برند .
بی‌پناهی در رگ‌های این روستا سرازیر شده|، و تکرار|این شرایط* .
در دامنِ تاریخ : پین باهیس
در این گوشه ها پین باهیس، که زمان خود را مرکب به جهان می Holds , غافل کننده ای است. تصورات قدیم در هنر آن شدید می شود و موجودات| موجودات باستانی|باستان ماجرای توجه برانگیز را برای پژوهشگران.